Sana....

Nakaramdam ka na ba ng takot? Yung para lang mapatunayan mong mahal mo siya. Yun ung takot na ayaw mo siyang mawala sayo, na gugustuhin mung isuko lahat ng bagay para lang sa tong gusto mo sa taong mahal mo, kasi alam mo sa sarili mo na hindi lahat ng taong nakikilala mo eh ayaw mong mawala sayo. Minsan kasi may mga taong darating sa buhay mo na akala mo wala lang, na akala mo hindi sila mahalaga sayo, yung akala mo mananatili nalang silang bahagi ng nakaraan mo. Pero pagdating ng panahon at habang tumatakbo ang mga oras at araw, namamalayan mo nalang na hinahanap hanap mo na siya. Tapos tatanungin mo sa sarili mo, kamusta na kaya siya?  Sana sinubukan ko noon, baka masaya kami ngayon, ok sana kami ngayon dba? Pero yun pala sila pala yung mga taong takot kang mawala sayo at hahangarin mong makasama at Makita ulit at maitama ang mga hindi mo nagawa noon para sa taong yun. At dumating yung araw na susubukan mo na siyang pigilan, at gagawin ang lahat para hindi na pakawalan pa. kasi darating yung araw na ipaparamdam mo sakanya na mahalaga siya para sayo na worth it ka para sa pag-ibig at pagmamahal na gusto mong ilaan niya para sayo at gusto mong sabihin sa kanya na hindi  mo siya iiwan kahit anung mangyari hindi katulad ng iba sakanya.

Dumating ako sa pagkakataon na ok lang ako sa mga bagay at pagkakataon na ngyari as long as masaya  ako sa nararamdaman ko at masaya siyang nararanasan ang kasama ako, pero bakit ganun hindi ko maiwasang matakot at malungkot kasi may mga bagay akong ayaw na mangyari pero dapat pading harapin. Mahalaga naman kasi masaya ako kasi kahit papano yung mga bagay na hinangad ko at pinapangarap kong isipin ay natupad at ngyari kahit panandalian lang. alam ko sa sarili ko ang mga posibilidad na mgyayari, alam ko na baka balang araw magsawa siya, iwan niya aq, hindi na niya ako mamahalin o ang magsawa siyang intindihin ako.

Pero sa kabila ng lahat ng ito naniniwala padin akong hndi mgyayari yun, natatakot ako para sa mga susunod pang mgyayari sa mga susunod pang mga taon, kasi nakakaramdam din ako ng pagkataon sa pagkakataon na toh. Masaya ako sa moment na kasama ko yung taong gusto ko yung taong mahal ko, yung tipong kahit masaktan ako sa huli at least naging masaya ako kasama ng taong mahal ko, atleast diba? May taong dumating sa buhay ko, na tinanggap ako minahal ako, at pinahalagahan ako na alam kong masakit kapag nawala talaga siya sakin. Pero sa huli pinagpapasalamat ko padin ang pagdating niya sa buhay ko.

Sa totoo lang hindi naman nakakapagod magmahal eh, hindi rin naman ako natatakot masaktan. Kung eto lang naman ang paraan para makuha ko siya at maramdaman niya ang halagang dulot ng sayang nararamdaman ko. Ginawa ko lang naman ang alam kong tama ang alam kong mahalin siya, ang mahalin ng mahalin ng mahalin .